Beste mensen,
Noemde ik in mijn laatste bijdrage de maandagmorgenploeg, ook elke vrijdagmorgen wordt er schoongemaakt. Deze mensen mag ik ook zeker niet onvermeld laten. Gradus, Kadrie, Nawras en Willem Kroeskop, die gisteren ook nog eens jarig was. Van harte Willem. Onze spelers en tegenstanders komen elke zaterdag in een schone kleedkamer. Prima visitekaartje. Ontzettend bedankt mensen voor jullie inzet, elke week opnieuw.
De meesten van jullie kennen mij ook als vader van Mark en Tom, zeer gewaardeerde (en ook vaak geblesseerde) spelers van HB 2 en 3. Maar ik heb nog een zoon en dat is de oudste, Jeroen. Die heeft na het behalen van zijn zwemdiploma, dat was toen de volgorde, een tijdje op Hulzense Boys gezeten. Maar eerlijk is eerlijk, hij heeft niet het talent van zijn vader en broers en is later gaan basketballen en met zijn lengte van 2,03 was hij een waardevolle speler voor de Valley Bucketeers. Hij woont en werkt inmiddels al jaren in Lelystad met zijn vriendin Joco en hun twee kinderen Jay en Jacx. Waar is de tijd gebleven dat we ze gewoon Michel, Martijn, Chris, Dirk-Jan en, hier begint het verval al, Jodrik noemden. Maar dat geheel terzijde en niet geheel bij toeval de voornamen van mijn zeer gewaardeerde collega’s.
En waarom vertel ik dit. Niet alleen omdat ik supertrots ben op mijn kinderen en kleinkinderen. Het was de afgelopen week vakantie en dan komen Jay en Jacx weer logeren bij Opa en Oma Camper zoals ze ons noemen. De andere opa en oma worden liefkozend Opa en Oma Snor genoemd en dat heeft te maken met de forse beharing op de bovenlip van Opa. De meest logische route naar Lelystad gaat via Zwolle en daarna de A28 op richting Harderwijk of de weg naar Kampen en daar speelde afgelopen zaterdag voor een week ons 2e tegen DOS Kampen.
Al in de eerste minuut komt Niels Beltman hard maar zonder opzet in aanraking met een tegenstander en moest kermend van de pijn met een ambulance vervoerd worden naar het ziekenhuis in Zwolle. Na een wat omslachtige inleiding kom ik nu tot de kern van mijn verhaal. Afgelopen dinsdagmiddag ging ik mijn kleinkinderen ophalen, half uurtje eerder weggegaan, bos bloemen gehaald en daarna een tussenstop gemaakt bij de Isalakliniek in Zwolle. En daar trof ik Niels aan en dat was schrikken. Een gescheurde nier, een gebroken rib, een gebroken ellepijp en tot overmaat van ramp ook nog stevige hoofdpijn ten gevolge van een hersenschudding. De situatie was en is zorgelijk maar na de laatste berichten lijkt het gelukkig de goede kant op te gaan.
Wij wensen Niels heel veel sterkte en van harte beterschap. Maar het kan nog wel een tijdje duren voordat hij uit het ziekenhuis ontslagen wordt. Daarom lijkt het mij leuk om Niels te verrassen met heel veel kaarten om zijn verblijf daar wat te veraangenamen:
Isala Zwolle
Hoofdgebouw V
T.a.v. Niels Beltman
Afdeling V2.5 Kamer 137
Postbus 10400
8000 GK Zwolle.
Ook in het ziekenhuis ligt al enkele weken Ab Hilberink. Naast de al bekende ziekte speelt een bacterie hem parten. Ab is zeer gezien en geliefd binnen onze vereniging en dat maakt dat velen van ons zijn vrouw Marianne aanspreken en bellen om te vragen hoe het met hem gaat. Dat wordt door beiden erg gewaardeerd maar legt ook een groot (tijds)beslag op haar. Daarom hebben we afgesproken dat de contacten tussen Hulzense Boys en de familie via Alex van Keulen verlopen. Via hem wordt het bestuur en de lief en leedcommissie op de hoogte gehouden. Deze mensen mag je altijd aanspreken hierover. Wij wensen Ab en zijn familie heel veel sterkte in deze zware tijd.
Jan van der Heide heeft een week in het ziekenhuis gelegen met hartritmestoornissen. Hij is gelukkig inmiddels weer thuis en wacht op de uitslag van een MRI-scan. Strak bekkie, ruim 20 kilo ingeleverd en voelt zich met ondersteuning van de nodige medicatie beter dan ooit. Hij meldt dat we hem binnenkort weer zien op Smidserve maar gaat eerst nog even lekker naar de zon.
Voor het derde achtereenvolgende weekend trekt er een storm over Nederland. Ellen. In relatie hiermee en datgene wat op onze weg komt vond ik een mooi citaat “Je kan de richting van de wind niet veranderen, wel de stand van je zeilen.”
Zo, ik druk op de knop VERZENDEN, stuur Rob Stoelers een appje dat mijn stukje eraan komt en dan is het weer gedeeld met mijn steeds groter wordende schare lezers. Bedankt Rob.
Fijne week. Jan
