Lieve mensen,
Afgelopen week was het, zoals elk jaar op 14 februari, weer Valentijnsdag. Veel mensen sturen elkaar die dag een kaartje (of een Appje met of zonder afbeelding) of geven een cadeautje, een doos chocolade bonbons of een bos bloemen. Met name een bos rode rozen is het meest gebruikelijk, omdat de kleur rood symbool staat voor liefde. Supermarkten en winkels spelen handig in door middel van acties op deze, in mijn beleving, commerciële feestdag.
Valentijnsdag wordt in heel veel landen gevierd maar niet overal op dezelfde wijze. In Zuid Korea geven de vrouwen op 14 februari chocolade aan de mannen, waarna de mannen op 14 maart de vrouwen verwennen met snoepgoed. In Duitsland is 14 februari een ongeluksdag omdat dit de geboortedag is van Judas.
Thuis doen wij niet aan Valentijnsdag. Ik neem best wel eens een bloemetje mee voor Tineke op veelal onwillekeurige en soms willekeurige momenten. Maar zeker niet meer wekelijks want in de loop van de jaren wordt alles wat minder nietwaar. Maar als ik er dan een kaartje bij zou doen zou mijn (niet romantische maar wel grappige) tekst zijn:
“Als iedereen een frikandel zou zijn, ben jij mijn frikandel speciaal” Niet dat Tineke nu zo dol is op deze lekkernij want als er wat van de frituur gehaald moet worden is het steevast een patatje speciaal met een Van Dobben kroket. En wat ze ook lekker vindt, ik beperk mij tot de culinaire genoegens des levens, zijn twee harinkjes met ui van de markt.
Elk voordeel heb z’n nadeel. Een uitspraak van Johan Cruijff (alhoewel Willem van Hanegem claimt dat die toch echt van hem is) die ook van toepassing is op de aanleg van de NZ-verbinding in Hulsen. Het voordeel in algemene zin voor de buurtschap Hulsen zin is helder. Nadeel voor Bie Olthof, al decennia lang sponsor van onze vereniging: Door de wegafsluiting tijdelijk een omzetverlies van 60%. Iedereen met niet electrisch aangedreven auto moet regelmatig naar de pomp en juist nu gaan we dat doen bij sponsor Bie Olthof. Nu al de goedkoopste in Nijverdal en om wat terug te geven aan deze trouwe sponsor verloten wij in de maanden maart en april tweewekelijks brandstofbonnen ter waarde van 75 euro onder de leden van Hulzense Boys. Tankbonnetje voorzien van naam en telefoonnummer inleveren in de kantine. Met mekaar, veur mekaar. Ook voor onze sponsoren.
Aagje Bruggeman, Niels Laarman en Benjamin Haselhorst (de laatste twee spelend in de JO 17.1/17.2 ) gaan deze zomer naar Zambia. Een land in Afrika waar bijna 70% van de bevolking onder de armoedegrens leeft. Ze gaan daar niet heen om vakantie te vieren maar om de handen uit de mouwen te steken door mee te helpen aan de bouw van klaslokalen voor een basisschool. Geweldig initiatief van drie 16-jarige tieners dat ik van harte wil aanbevelen. Meer informatie over dit project en de mogelijkheid om te doneren:
Geef.ws/nijverdal
Ook dit is met mekaar, veur mekaar. Ook in Zambia
Over het buitenland gesproken. Zoon Mark gaat emigreren en treedt daarmee in de voetsporen van clubiconen als Marcus Minneba en Dennis Wijnberg. Maar die zitten over heel ver. Bestemming Nordhorn daarentegen is goed te doen en met de auto ben je daar in funfundvierzig minuten. Hij heeft daar samen met Jana een mooie woning gekocht die grondig gerenoveerd wordt. Gezegend met twee linkerhanden ben ik (net als bij de klusploeg van HB) in het bouwkundige proces van weinig tot geen toegevoegde waarde. In een ondersteunende faciliterende rol tracht ik toch een bijdrage te leveren. Dat was afgelopen zaterdag ook het geval en dan neem ik een snipperdag bij Hulsen. Dat kan want de secundaire arbeidsvoorwaarden voor de voorzitter bij Hulzense Boys zijn gewoon goed geregeld. Naast een premievrij pensioen en een onbelaste kmvergoeding voor de fiets zitten er ook wat vrije dagen in het pakket. Goed om alvast te weten voor mijn opvolger dus.
Daardoor miste ik de thuiswedstrijd van ons mannenvlaggenschip tegen Grol. Door het ontbreken van 4 basisspelers had ik daar eerlijk gezegd best wel een zwaar hoofd in toen ik daar met Wim Nieuwenhuis in onze gezamenlijke voorbeschouwing over sprak. In zijn lange carrierre als leider refereerde hij aan de wijze woorden van Wim Woudsma in soortgelijke situaties “dat er altijd 11 spelen.”
En dat was zaterdag uiteraard ook het geval. Rond een uur of vijf checkte ik de uitslag en maakte vervolgens een klein vreugdedansje daar in Nordhorn. En toen ik maandagmorgen op Smidserve van de, doorgaans toch wel kritische, supporters hoorde van een geweldige teamprestatie met een opvallende rol van “de jeugdige plaatsvervangers ” werd ik al helemaal blij. Trots op deze jongens. En zo ben ik ook trots op “onze” Casper die wekelijks bij Rohda de pannen van het dak speelt.
Om in de geest van Valentijn af te sluiten:
“ Rozen verwelken,
schepen vergaan
maar mijn liefde voor jou(jullie)
blijft altijd bestaan”
Hou van jullie
Jan
